Had ik net alles voor elkaar in Nederland met zoveel mogelijk natuurlijke of gerecyclede huishoudelijke en cosmetica producten, moet ik weer opnieuw beginnen. Tja, dat heb je als je in een ander land gaat wonen. Dan moet je weer opnieuw uitzoeken welke producten en merken je het fijnste vindt. En dan krijg je soms best gekke gesprekken onderling.
Zoals in de supermarkt: “Lief, welk merk wc-papier is nou die iets stevigere, weet jij het nog, die ene waar je niet direct doorheen prikt met je vingers? Uhmm, ik weet het niet meer, ik geloof deze”. Dat soort gesprekken dus.
Wc-papier. Het is zo'n simpel alledaags product, voor mij tenminste. Maar hoe gewoon dit product ook voor mij is, voor Indonezen is het helemaal niet zo gewoon. Zij gebruiken de waterslang met sproeikopje naast het toilet of anders een plastic steelpannetje gevuld met water uit een grote bak die naast het gat-in-de-grond-toilet staat.
Hoe hygiënisch en fris ook, ik ben er nog niet erg aan gewend. Als ik een poging doe, eindigt het meestal in een waterballet. Ik ga dus toch graag op zoek naar goed wc-papier.
Wc-papier test
Talloze merken staan er in het schap, maar geen één bekende. Er zit dus niks anders op dan simpelweg uitproberen. Van sommigen voel je door de verpakking heen al dat het slappe hap is, die vallen bij voorbaat af. De wat steviger aanvoelende mogen merk voor merk mee in de test, een stuk of 5 verschillende. Net zo lang tot ik er eentje vind, waar je niet gelijk doorheen prikt en die toch nog zacht genoeg is. Ik wil natuurlijk ook geen schuurpapier.
Het merk Tessa komt als beste uit mijn test. Maar dan wel de verpakking met 8 rollen, want daar zit afbreekbaar plastic omheen (waarom niet om de kleinere verpakkingen, is mij een raadsel). Van sommige merken kun je hier overigens ook één verpakte rol wc-papier kopen, mocht je dat willen.
Wc-papier gevonden dus, maar nu de rest nog. Diezelfde zoektocht moet voor heel veel producten gebeuren zoals shampoo, zeep, douchegel, tandpasta, deodorant, gezichtscrème, scrubcrème, anti-muggenmiddel, afwasmiddel, wasmiddel, schoonmaakmiddel enzovoort. De zoektocht is lastiger, omdat ik liefst alleen natuurlijke producten wil.
Vooral in de supermarkt en drogist staan bijna alleen maar de grote bekende merken als Andrelon, L'Oreal, Nivea en consorten en die vind ik niet fijn. Dus dat betekent langer zoeken en meerdere winkels aflopen. En als ik dan iets gevonden heb, dan moet ik het uiteraard eerst nog persoonlijk testen.
Uiteindelijk heb ik in een lokale supermarkt een fijne natuurlijke tandpasta, shampoo, zeepblok en afwasmiddel kunnen vinden, die doen wat ze moeten doen en, héél belangrijk, ook nog lekker en vooral niet te overheersend ruiken.
De Balinezen zijn dol op geurtjes. Vaak heel zoete chemische geurtjes. Tijdens het handen wassen met vloeibare zeep in een restaurant, kreeg ik spontaan een flashback van de Hubba-Bubba kauwgom die ik vroeger lekker vond (je weet wel die knalroze). En die chemische geur blijft ook nog eens heerlijk lang hangen. Heel fijn, maar ik ruik liever niet de hele dag naar zoete snoepjes.
In een klein lokaal winkeltje haal ik nu fijne douchegel en goed werkende natuurlijke deodorant (niet onbelangrijk in dit klimaat). Het duurt even, maar zo scharrel ik het meeste bij elkaar.
Alleen gezichtscrème, scrub en bodylotion zijn lastig. Op bijna elke verpakking staat wel 'whitening' te lezen, wat men meestal op geheel chemische wijze probeert te bereiken, zie ik bij de ingrediënten. De meeste Balinese vrouwen vinden een witte huid mooier en doen er alles aan om zo licht mogelijk te blijven.
Daarom zie je vaak vrouwen op de scooter rijden met handschoenen aan en sokken in slippers, in een wanhopige poging de stukjes blote huid te bedekken. Ik vind juist dat ik er iets beter uitzie mét een kleurtje, dus potjes met een label 'whitening' mijd ik sowieso als de pest.
Wat er wel veel voorhanden is, is kokosolie, niet raar als je ziet hoeveel kokospalmen er over het hele eiland staan. En dat is super goed voor huid en haar, maar dan moet je wel een natuurlijke onbewerkte variant hebben. Je zou denken dat dat geen probleem is, maar een pure niet-bewerkte kokosolie vinden, kost nog best wat moeite.
Maar ik heb 'm en die doet prima dienst als gezichtscrème, bodylotion, aftersun en haarmasker. Ook nog eens veel goedkoper dan al die enge witmakende crèmetjes.
Voor de schoonmaakmiddelen ga ik over op baking soda, milieuvriendelijk en goedkoper. En ik heb zelfs een merk 'damesbenodigdheden' gevonden, waar geen plastic in zit en die biologische katoen gebruikt. Van mijn oogcrème en mascara heb ik een voorraadje meegenomen uit Nederland, dat kon makkelijk want dat weegt haast niks. Dus die zijn van later zorg.
En zo vind ik langzamerhand alle producten die ik nodig denk te hebben en wat ik niet vind, heb ik vast niet echt nodig...
留言